مقاله بررسی رابطه بین مدیریت زمان و استرس شغلی در بین مدیران زن دبیرستانهای دولتی دخترانه استان البرز
| دسته بندی | علوم تربیتی |
| بازدید ها | 1 |
| فرمت فایل | docx |
| حجم فایل | 74 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 19 |
مقاله بررسی رابطه بین مدیریت زمان و استرس شغلی در بین مدیران زن دبیرستانهای دولتی دخترانه استان البرز در 19 صفحه ورد قابل ویرایش با فرمت doc
بخشی از متن :
هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین مدیریت زمان با استرس( شغلی) در بین مدیران زن دبیرستانهای (دولتی) دخترانه استان البرز در سال تحصیلی 92-91 انجام شده است.روش پژوهش این بررسی توصیفی از نوع پیمایشی است و جامعه آماری آن مدیران متوسطه استان البرز به تعداد 73 نفر بوده است. که به علت محدود بودن تمامی افرادمورد بررسی قرار گرفتند. داده های مورد نیاز با استفاده از ابزار پرسشنامه از آنها جمع آوری گردید.که اعتبارابزار مورد نظر 90 درصد محاسبه شد. برای تحلیل اطلاعات از آمارتوصیفی(میانه، میانگین و نما،انحراف استاندارد و ...) و ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان می دهد که بین هر یک از ابعاد مدیریت زمان و استرس شغلی رابطه معنا دار و مثبتی وجود دارد.
کلید واژه شامل: سازمان - مدیریت زمان - استرس شغلی - مدیر - دبیرستان
مقدمه :
مدیر هر سازمانی به منظور تحقق اهداف سازمان، بایستی فرایند پنجگانه مدیریت یعنی: برنامه ریزی، سازماندهی، هدایت، نظارت و ارزیابی را دقیقا به طور صحیح اعمال نماید، همچنین یک مدیر در تخصیص بهینه نوع منبع سازمانی که شامل: سرمایه ای، انسانی و اطلاعاتی و زمانی میباشد نیز باید توان و تخصیص لازم را داشته باشد. از میان منابع ذکر شده زمان خصوصیتی منحصر به فرد دارد. زمان با ارزشترین منبعی است که در اختیار انسان ها قرار دارد. زیرا تمامی منابع دیگر به شرط وجود زمان ارزش میابند.(خاکی21،1387)
بسیاری از متفکران علم مدیریت و علوم ارتباطات نخستین نشانه های اهمیت زمان را طی سال های 1965 به بعد ارائه داده اند. امروزه جامعه بشری با درک این مهم همواره در تلاش است تا با اعمال مدیریت صحیح زمان، بر عواملی همچون دامهای زمان، فایق آید.(عبدالوند9،1389)
استفاده از وقت و مدیریت بر وقت از جمله مهارت های مدیران است که امروزه توجه مناسبی نسبت به آن شده است. مدیریت زمان نه تنها برای مدیران سازمان ها بلکه برای همه کسانی که بر پربارسازی زندگی خود بها می دهند مهم و ضروری است. متخصصان علم مدیریت بر این باورند که مدیریت زمان کلید موفقیت در برابر کوه مشکلاتی است که هر مدیر، با آن روبروست و مهمترین مزیت آن این است که تنش را کاهش می دهد و با مکانیزم خود به مقدار بسیار زیادی وقت برای فکر کردن و استراحت کردن در اختیار مدیر میگذارد. بنابر این هدف مدیرت زمان، سخت کار کردن نیست، بلکه درست کار کردن و ایجاد تعادل در جنبه های مختلف فردی و سازمانی است از هر گونه استرس ناشی از انجام شغل سازمانی جلوگیری می کند.(جواهری زاده و فتحی 1388،53)
بر اساس فرهنگ لغت آکسفورد، استرس، نیرو یا فشاری است که می تواند موجب اختلال و از هم گسیختگی موازنه و تعادل سییستم یا ارگانیسم گردد. (راس365،2008) [1]
یافته های بالینی نشان می دهد فشار روانی ناشی از رویدادهای روزمره زندگی به تدریج فعالیت سیستم های مختلف بدن را تحت تاثیر قرار داده و عملکرد آنها را تضعیف و مختل می سازد و یا تضعیف سیستم ایمنی، استعداد ابتلا به بیماری های روانی و جسمی را افزایش می دهد. از نشانه های شایع استرس، خستگی، سردرد، تنش ماهیچه، اختلالات گوارشی و سر گیجه میباشد. استرس بالا قادر است موجب کاهش سطح سلامتی و رفاه افراد گردد. از این رو اعمال مدیریت زمان باعث می شود تا آگاهی افراد از زمان در دسترس افزایش یافته و آنان وظایف خود را به صورت برنامه ریزی شده و به طور موثرتری انجام دهند و از این طریق حداکثر بهره وری را به دست آورند. همچنین مدیریت زمان روی سلامت روانی افراد اثر گذاشته و مشکلات سایکوسوماتیک[2]، استرس و فشار روانی ناشی از کارها را کاهش میدهد و اثرات مثبت نیز بر مدیریت زمان دارد.(نعمتی84،1388)
گرچه امروزه فنآوری وجوه بسیاری از مشاغل را آسانتر کرده است، اما بر اضطراب موجود در سیستم اداری از طریق بار سنگین اطلاعات، فشار سنگین برای بهره وری و احساس ترس از بی ثباتی در محیط کار افزوده است و به این دلیل هر گز به نظر نمیرسد که در نقش های مدیریت و سرپرستی، زمان کافی وجود داشته باشد، بنایراین هدف مدیریت زمان پیدا کردن زمان بیشتر نیست، هدف تنظیم کردن میزان منطقی زمان برای صرف کردن در نقش های مختلف است. مدیریت زمان به صورت عملی موجب کنترل کردن وقفه ها، شناسایی اتلاف کننده های اصلی زمان، تنظیم کردن محدودیت ها و به حداکثر رساندن بازدهی می شود.
